17 t/m 20 oktober : Annapurna
Blijf op de hoogte en volg Wil
21 Oktober 2016 | Nepal, Muktināth
Oktober 17 :
Annapurna, dag Base Camp Tilicho ( 4.150 ) - Tilicho Lake ( 4.920 !!! ).
"With a little help from a friend."
Gistermiddag kennis gemaakt met groep trekkers : Om ( Nepal ), Thomas ( Duitsland ) en Ilja ( Nederland ). De middag en avond hebben we gezellig samen doorgebracht. Verder met Ilja afgesproken om Tilischo Lake te gaan lopen.
Vandaag dus samen een heeeeel zware klim naar het hoogste meer op aarde ! We starten samen om 6:15 uur, het is net licht. Het heeft gevroren, we hoeven niet te krabben maar moeten wel uitkijken bij het oversteken van enkele stroompjes met gladde bevroren stenen.
De trek is "steep climb", dat blijkt al snel.
En dan, na een uur klimmen, willen mijn benen niet meer ! Het gaat niet goed met klimmen, mentaal wordt het ook lastig. Ik bespreek dit met Ilja, die me toespreekt om door te gaan. We moeten nog zeker 2,5 uur !
In een lager tempo worstel ik me omhoog, maar het gaat niet beter. Nogmaals samen overlegd, het meer is een mijlpaal en zooooo mooi, kom op. Ze praat me moed in helpt me over mijn mentale en fysieke inzinking, wat een schat !
Ik denk ook aan mijn cursus van Veen en praat mezelf wederom moed in ! Na 2 uur heb ik mezelf herpakt en besluit door te zetten, nog 1 uur.
Na 3 uur straf klimmen, geen wandeling, komen we bij het vlakkere deel en een bordje "35 minuten". Wat een opluchting, wat een sensatie, ik ga Tilicho Lake zien. Met een koude wind, bijna 4.900 mtr., loop ik met Ilja rustig in een half uur naar het meer. Met het eerste oogcontact met het azuurblauwe meer wordt ik heel gelukkig. Ik heb het gehaald, "With a little ( much ) help from a friend". Ilja, bedankt ! Anders had ik het meer vandaag, of later, niet gehaald.
Het is ijzig koud bij het meer, we drinken warme thee, binnen in een lodge. Ondertussen is het een komen en gaan van enkele tientallen trekkers. We maken de mooiste foto's van het prachtige strakke meer.
Terug naar Base Camp Tilicho voor lunch.
De wandeling terug duurt 2 uur en dit is dus een steile afdaling. Ik sta in gedachte stil bij de moeilijke ochtend. Wederom genieten we van de mooie uitzichten en de strak blauwe lucht.
We lunchen in Base Camp, nemen 2 uur rust. Ondertussen doe ik nog even een lekker dutje in de perfecte lunch/ diningroom.
Middag :
Base Camp Tilicho ( 4.150 ) - Siri Kharka ( 3.780 ).
Vanmiddag samen de terugtrip richting Manang tot "kruispunt" Siri Kharka, lekker glooiend dalen.
Om 14:20 beginnen we, goed uitgerust, lekker in de zon, aan een mooi en stoffige trek met wederom enkele lastige stukken. Maar nu gaat het omhoog, dit is veel fijner als dalen.
Hetzelfde deel wat ik gisteren heb gelopen, maar nu gelukkig de andere kant op ! Om 16:30 bereiken we, voldaan, de lodge. Mooi !
De foto's had ik al gemaakt.
Vandaag was dus wederom een intensieve dag, met name de ochtend.
Oktober 18 :
Annapurna, terug op de trekking route Manang - Jomsom.
Siri Kharka ( 3.780 ) - Ladac ( 4.200 ).
"My happy day".
Omdat het voor Ilja en mij fijn was om samen te trekken besluiten we vandaag vandaag met elkaar verder te gaan.
Na een nacht in de "zonnekamer", 6 harde bedden, hebben we ( Ilja en ik ) een rustige start. De planning is 4 uur naar Yak Kharka. We vertrekken omstreeks 8:40, een eenvoudige mooie klim door natuur met struiken in prachtige herfstkleuren. Hier loopt het wandelpad dalend door een "berkenbos". Opvallend om hier loofbomen aan te treffen. Zowel gisteren als vandaag ontmoet ik de groep Israëlers, die ik in Tal ontmoette. Leuk om even te buurten en elkaar goede reis en "meet again" te wensen. De "man van 66", een bijzondere vrolijke en intelligente man, behoort ook tot deze groep. Blijft lachen !
Deze ochtend vraag ik Ilja om na te denken om door te gaan tot Ladar, een plaats verder als Yak Kharka. Dit om voor de komende 2 dagen, als we de pas ( het hoogste punt van de trekking ( 5. )) overgaan, een optimalere verdeling te hebben in afstand en tijd.
De wandeling is erg relaxed vandaag, mooie natuur, geen "steep climb" en ook vandaag weer een zonnige geweldige dag, i am happy !
Na ongeveer 2,5 uur komt onze route weer samen met de route vanuit Manang. We gaan op weg naar "de top / la pass".
In Yak Kharka hebben we de lunch, buurten met een echtpaar uit Nieuw-Zeeland en 2 Grieken die, vanaf de pas, nog even teruggaan naar BC Tilicho ! Ilja besluit hier te overnachten, ik ga verder naar Ladar. Na een omhelzing ga ik alleen verder, dit is dan toch weer even anders maar ook Ok. We zullen elkaar nog wel ontmoeten, denken we.
Ladar is onverwacht dichtbij, slechts 45 minuten. Er is geen kamer meer vrij, dus vraag ik om een bed. De beheerder vraagt andere man, Julius uit Australië, om zijn kamer te delen. Uiteraard, gastvrij, ik heb een slaapplaats. Ik maak hier verder kennis met Ian ( Australië) en het Marta en Magic ( Polen ) dat 6 maanden op huwelijksreis is. We brengen de middag en avond ( tot 19 uur ) al kaartend door en hebben hiermee veel plezier en lol.
Wat "een happy day" na de zware dag van gisteren.
Oktober 19 :
Annapurna, op naar High Camp.
Ladar ( 4.200 ) - Toulong High Camp ( 4.900 ).
Vandaag de dag voor het bereiken van de pas, het hoogste punt van de trekking. Ik heb al 2 dagen geen wifi en geen telefoon(sms)bereik in de bergen, en dus ook even geen contact met familie en vrienden. "It is as it is".
Rond 7:45 vertrek ik vanuit Ladar, het is nog fris maar wordt zeker een zonnige dag.
Na een uur korte broek en shirt korte mouw, maar wel met windjack in verband met temperatuur ( niet koud ) en de wind. Perfect "open wandelweer". Na ongeveer 2 uur relaxed wandelen, beetje stijgen en dalen, kom ik rond 10 uur aan bij BaseCamp Toulong ( 4.500 mtr.). Je kunt hier overnachten maar ik besluit door te gaan naar HighCamp, dit wordt een mooie uitdaging met een steile klim.
Na enkele foto's begin ik aan de klim. Met mijn blik naar beneden, focus op het rots- en zandpad, wandel ik, met mijn beste vriend op mijn rug, voetje voor voetje naar boven. Het is geen lange saaie klim maar meerdere overzichtelijke korte colletjes. Ik focus me op de ademhaling en de looppas en klim, stap voor stap, naar HighCamp. Onderweg lopen meerdere muilezels met of zonder bepakking naar boven en beneden. Ook dit is hard werken voor deze diëten, "wat een ezels !".
Na een uur, het is pas 11 uur !, bereik ik mijn bestemming voor vandaag al. Lekker op tijd "binnen".
Ik meldt me voor een slaapplek voor mij en Julius. De overnachting wordt in een soort van barakken, 4 bedden per kamer, geen voorzieningen en koud !
We gaan die middag, met hetzelfde groepje, weer gezellig kaarten ( Hartenjagen ), dolle pret.
Na het avondeten, rond 18 uur, gaan de meeste slapen. Men wil morgen tussen 04:00 en 05:00 vertrekken, dit in verband met de koude wind op de pad, vanaf 10 uur.
Morgen meer wandelplezier, op weg naar Tourong La Pas, de top.
Oktober 20 :
Annapurna, vandaag naar de Top !
Tourung HighCamp ( 4.900 ) - Tourung Le Pass ( 5.416 ).
Ik wordt om 04:00 wakker van mijn kamergenoten die gaan ontbijten en in het donker vertrekken. Als iedereen weg is besluit ik om 04:30 ook maar op te staan. Het is ijskoud in de kamer, snel aankleden met 4 lagen, incl. dikke trui, bodywarmer en windjack. Op weg naar de ontbijtruimte verneem ik dat het afgelopen nacht -4 graden was. Ja, dan wel geen ijsbeer, maar ook dit is echt koud !
Het ontbijt wordt, als bijna iedere dag op de trekking, Tibetaans brood met black coffee.
Omdat de meeste al gestart zijn, met lamp op hun voorhoofd, is het lekker rustig met ontbijten. Mooi dat Julius, Marta en Magic er nog even zijn met hun laatste voorbereidingen. Ik wens hun veel succes en tot vanmiddag.
Na het ontbijt volgt het vaste ritueel van buiten tanden poetsen, naar buitentoilet boven een "putjestoilet" ( dit is ook niet warm ! ) en dan backpack vol proppen.
Om 05:30 ben ik zover, ik wacht in de ontbijt/lunch/dinerruimte tot het licht is. Heel bewust heb ik me niet "gek" laten maken om in het donker te vertrekken. Als vaker in mijn leven kies ik mijn eigen weg, dichtbij mezelf.
Om 06:00 start vandaag ook mijn trekking, op weg naar Tourong La Pass, de top van de trekking op 5.416 meter.
Vanaf het begin wordt het een "steep climb" van enkele uren. Ik heb besloten om vandaag de Top te halen en ga rustig en relaxed "aan de wandel". Ik voel me erg goed met het mooie vooruitzicht vandaag, moet lukken.
De steile klim gaat perfect, ik focus me op de rotswand en wandel stap voor stap naar boven. Ook vandaag niet een steile klim maar meerdere toppen om naar toe te lopen. Dit is, vooral mentaal, prettig om enkele kortere richtpunten te hebben.
Het klimmen "loopt als een speer", de ademhaling is mooi in balans met de pas. De moraal, de conditie en de benen zijn perfect !
Op 500 mtr. voor de top ontmoet ik, het pasgetrouwde stel Marta en Magic. Samen wandelen we naar Tourong La Pass, de ultieme Top van de trekking.
Om 07:55 bereiken we de Top, YES WE DID IT !!!!!!!!!!
Wat een heerlijk gevoel, alle mooie en moeilijke inspanningen van de afgelopen 2 weken waren zeker de moeite waard om hier nu te zijn. Met zijn drieën blijven we een kwartier genieten van dit moment, 20 oktober 2016 ; 08:00 uur.
We maken, net als iedereen, foto's en genieten van de trekkers en de omgeving.
Aansluitend in de ochtend :
Van : Tourung Le Pass. (5.416 ).
Naar : Muktinath ( 3.700 ).
Met de aardige en fijne Poolse wandelmaatjes wandelen we naar beneden. Het klimmen is voorbij, het dalen is begonnen. Vanaf de Top, waar geen bewolking is, zien we de wolken voor en onder ons. Jawel, we lopen, onbewolkt, boven de wolken ! Indrukwekkend om te ervaren, zo hoog, zo mooi. Natuurlijk maak ik hier speciale foto's van, erg bijzonder.
De afdaling van 1.700 mtr. ! is veelal stijl. In eigen tempo lopen we in 4 uur naar beneden. Ik ben voorzichtig en wil mijn knieën niet overbelasten.
In het begin van de middag komen we gedrieën aan in Muktinath, de bestemming voor vandaag. Dit dorpje ligt in een mooie vallei. We besluiten te lunchen, in de zon op het balkon, van hotel "Bob Marley".
Na de heerlijke lunch, Yak-burger, besluiten we hier te overnachten. Een perfect backpack-hotel, prima kamers en super facaliteiten. Dit voelt als thuis, zeker na 4 dagen met weinig comfort en weinig douchen.
Na de lunch loopt Ilja, niet geheel onverwacht, binnen. Erg leuk om elkaar weer te ontmoeten ! Na de relaxte middag, met een super "hot shower",
Met zijn vieren genieten we van een heerlijk diner in een relaxte lounge-omgeving "Bob Marley".
Dit hotel is zeker een aanrader voor een lang weekendje buitenland !
Omstreeks 21:30 ( wat laat ) kruip ik in mijn slaapzak en gaat het licht uit. Wat een geweldige dag wederom, samen met mijn wandelvrienden.
Ik wens jullie ook een Top-dag.
Welterusten, i did it !
Wil
Annapurna, dag Base Camp Tilicho ( 4.150 ) - Tilicho Lake ( 4.920 !!! ).
"With a little help from a friend."
Gistermiddag kennis gemaakt met groep trekkers : Om ( Nepal ), Thomas ( Duitsland ) en Ilja ( Nederland ). De middag en avond hebben we gezellig samen doorgebracht. Verder met Ilja afgesproken om Tilischo Lake te gaan lopen.
Vandaag dus samen een heeeeel zware klim naar het hoogste meer op aarde ! We starten samen om 6:15 uur, het is net licht. Het heeft gevroren, we hoeven niet te krabben maar moeten wel uitkijken bij het oversteken van enkele stroompjes met gladde bevroren stenen.
De trek is "steep climb", dat blijkt al snel.
En dan, na een uur klimmen, willen mijn benen niet meer ! Het gaat niet goed met klimmen, mentaal wordt het ook lastig. Ik bespreek dit met Ilja, die me toespreekt om door te gaan. We moeten nog zeker 2,5 uur !
In een lager tempo worstel ik me omhoog, maar het gaat niet beter. Nogmaals samen overlegd, het meer is een mijlpaal en zooooo mooi, kom op. Ze praat me moed in helpt me over mijn mentale en fysieke inzinking, wat een schat !
Ik denk ook aan mijn cursus van Veen en praat mezelf wederom moed in ! Na 2 uur heb ik mezelf herpakt en besluit door te zetten, nog 1 uur.
Na 3 uur straf klimmen, geen wandeling, komen we bij het vlakkere deel en een bordje "35 minuten". Wat een opluchting, wat een sensatie, ik ga Tilicho Lake zien. Met een koude wind, bijna 4.900 mtr., loop ik met Ilja rustig in een half uur naar het meer. Met het eerste oogcontact met het azuurblauwe meer wordt ik heel gelukkig. Ik heb het gehaald, "With a little ( much ) help from a friend". Ilja, bedankt ! Anders had ik het meer vandaag, of later, niet gehaald.
Het is ijzig koud bij het meer, we drinken warme thee, binnen in een lodge. Ondertussen is het een komen en gaan van enkele tientallen trekkers. We maken de mooiste foto's van het prachtige strakke meer.
Terug naar Base Camp Tilicho voor lunch.
De wandeling terug duurt 2 uur en dit is dus een steile afdaling. Ik sta in gedachte stil bij de moeilijke ochtend. Wederom genieten we van de mooie uitzichten en de strak blauwe lucht.
We lunchen in Base Camp, nemen 2 uur rust. Ondertussen doe ik nog even een lekker dutje in de perfecte lunch/ diningroom.
Middag :
Base Camp Tilicho ( 4.150 ) - Siri Kharka ( 3.780 ).
Vanmiddag samen de terugtrip richting Manang tot "kruispunt" Siri Kharka, lekker glooiend dalen.
Om 14:20 beginnen we, goed uitgerust, lekker in de zon, aan een mooi en stoffige trek met wederom enkele lastige stukken. Maar nu gaat het omhoog, dit is veel fijner als dalen.
Hetzelfde deel wat ik gisteren heb gelopen, maar nu gelukkig de andere kant op ! Om 16:30 bereiken we, voldaan, de lodge. Mooi !
De foto's had ik al gemaakt.
Vandaag was dus wederom een intensieve dag, met name de ochtend.
Oktober 18 :
Annapurna, terug op de trekking route Manang - Jomsom.
Siri Kharka ( 3.780 ) - Ladac ( 4.200 ).
"My happy day".
Omdat het voor Ilja en mij fijn was om samen te trekken besluiten we vandaag vandaag met elkaar verder te gaan.
Na een nacht in de "zonnekamer", 6 harde bedden, hebben we ( Ilja en ik ) een rustige start. De planning is 4 uur naar Yak Kharka. We vertrekken omstreeks 8:40, een eenvoudige mooie klim door natuur met struiken in prachtige herfstkleuren. Hier loopt het wandelpad dalend door een "berkenbos". Opvallend om hier loofbomen aan te treffen. Zowel gisteren als vandaag ontmoet ik de groep Israëlers, die ik in Tal ontmoette. Leuk om even te buurten en elkaar goede reis en "meet again" te wensen. De "man van 66", een bijzondere vrolijke en intelligente man, behoort ook tot deze groep. Blijft lachen !
Deze ochtend vraag ik Ilja om na te denken om door te gaan tot Ladar, een plaats verder als Yak Kharka. Dit om voor de komende 2 dagen, als we de pas ( het hoogste punt van de trekking ( 5. )) overgaan, een optimalere verdeling te hebben in afstand en tijd.
De wandeling is erg relaxed vandaag, mooie natuur, geen "steep climb" en ook vandaag weer een zonnige geweldige dag, i am happy !
Na ongeveer 2,5 uur komt onze route weer samen met de route vanuit Manang. We gaan op weg naar "de top / la pass".
In Yak Kharka hebben we de lunch, buurten met een echtpaar uit Nieuw-Zeeland en 2 Grieken die, vanaf de pas, nog even teruggaan naar BC Tilicho ! Ilja besluit hier te overnachten, ik ga verder naar Ladar. Na een omhelzing ga ik alleen verder, dit is dan toch weer even anders maar ook Ok. We zullen elkaar nog wel ontmoeten, denken we.
Ladar is onverwacht dichtbij, slechts 45 minuten. Er is geen kamer meer vrij, dus vraag ik om een bed. De beheerder vraagt andere man, Julius uit Australië, om zijn kamer te delen. Uiteraard, gastvrij, ik heb een slaapplaats. Ik maak hier verder kennis met Ian ( Australië) en het Marta en Magic ( Polen ) dat 6 maanden op huwelijksreis is. We brengen de middag en avond ( tot 19 uur ) al kaartend door en hebben hiermee veel plezier en lol.
Wat "een happy day" na de zware dag van gisteren.
Oktober 19 :
Annapurna, op naar High Camp.
Ladar ( 4.200 ) - Toulong High Camp ( 4.900 ).
Vandaag de dag voor het bereiken van de pas, het hoogste punt van de trekking. Ik heb al 2 dagen geen wifi en geen telefoon(sms)bereik in de bergen, en dus ook even geen contact met familie en vrienden. "It is as it is".
Rond 7:45 vertrek ik vanuit Ladar, het is nog fris maar wordt zeker een zonnige dag.
Na een uur korte broek en shirt korte mouw, maar wel met windjack in verband met temperatuur ( niet koud ) en de wind. Perfect "open wandelweer". Na ongeveer 2 uur relaxed wandelen, beetje stijgen en dalen, kom ik rond 10 uur aan bij BaseCamp Toulong ( 4.500 mtr.). Je kunt hier overnachten maar ik besluit door te gaan naar HighCamp, dit wordt een mooie uitdaging met een steile klim.
Na enkele foto's begin ik aan de klim. Met mijn blik naar beneden, focus op het rots- en zandpad, wandel ik, met mijn beste vriend op mijn rug, voetje voor voetje naar boven. Het is geen lange saaie klim maar meerdere overzichtelijke korte colletjes. Ik focus me op de ademhaling en de looppas en klim, stap voor stap, naar HighCamp. Onderweg lopen meerdere muilezels met of zonder bepakking naar boven en beneden. Ook dit is hard werken voor deze diëten, "wat een ezels !".
Na een uur, het is pas 11 uur !, bereik ik mijn bestemming voor vandaag al. Lekker op tijd "binnen".
Ik meldt me voor een slaapplek voor mij en Julius. De overnachting wordt in een soort van barakken, 4 bedden per kamer, geen voorzieningen en koud !
We gaan die middag, met hetzelfde groepje, weer gezellig kaarten ( Hartenjagen ), dolle pret.
Na het avondeten, rond 18 uur, gaan de meeste slapen. Men wil morgen tussen 04:00 en 05:00 vertrekken, dit in verband met de koude wind op de pad, vanaf 10 uur.
Morgen meer wandelplezier, op weg naar Tourong La Pas, de top.
Oktober 20 :
Annapurna, vandaag naar de Top !
Tourung HighCamp ( 4.900 ) - Tourung Le Pass ( 5.416 ).
Ik wordt om 04:00 wakker van mijn kamergenoten die gaan ontbijten en in het donker vertrekken. Als iedereen weg is besluit ik om 04:30 ook maar op te staan. Het is ijskoud in de kamer, snel aankleden met 4 lagen, incl. dikke trui, bodywarmer en windjack. Op weg naar de ontbijtruimte verneem ik dat het afgelopen nacht -4 graden was. Ja, dan wel geen ijsbeer, maar ook dit is echt koud !
Het ontbijt wordt, als bijna iedere dag op de trekking, Tibetaans brood met black coffee.
Omdat de meeste al gestart zijn, met lamp op hun voorhoofd, is het lekker rustig met ontbijten. Mooi dat Julius, Marta en Magic er nog even zijn met hun laatste voorbereidingen. Ik wens hun veel succes en tot vanmiddag.
Na het ontbijt volgt het vaste ritueel van buiten tanden poetsen, naar buitentoilet boven een "putjestoilet" ( dit is ook niet warm ! ) en dan backpack vol proppen.
Om 05:30 ben ik zover, ik wacht in de ontbijt/lunch/dinerruimte tot het licht is. Heel bewust heb ik me niet "gek" laten maken om in het donker te vertrekken. Als vaker in mijn leven kies ik mijn eigen weg, dichtbij mezelf.
Om 06:00 start vandaag ook mijn trekking, op weg naar Tourong La Pass, de top van de trekking op 5.416 meter.
Vanaf het begin wordt het een "steep climb" van enkele uren. Ik heb besloten om vandaag de Top te halen en ga rustig en relaxed "aan de wandel". Ik voel me erg goed met het mooie vooruitzicht vandaag, moet lukken.
De steile klim gaat perfect, ik focus me op de rotswand en wandel stap voor stap naar boven. Ook vandaag niet een steile klim maar meerdere toppen om naar toe te lopen. Dit is, vooral mentaal, prettig om enkele kortere richtpunten te hebben.
Het klimmen "loopt als een speer", de ademhaling is mooi in balans met de pas. De moraal, de conditie en de benen zijn perfect !
Op 500 mtr. voor de top ontmoet ik, het pasgetrouwde stel Marta en Magic. Samen wandelen we naar Tourong La Pass, de ultieme Top van de trekking.
Om 07:55 bereiken we de Top, YES WE DID IT !!!!!!!!!!
Wat een heerlijk gevoel, alle mooie en moeilijke inspanningen van de afgelopen 2 weken waren zeker de moeite waard om hier nu te zijn. Met zijn drieën blijven we een kwartier genieten van dit moment, 20 oktober 2016 ; 08:00 uur.
We maken, net als iedereen, foto's en genieten van de trekkers en de omgeving.
Aansluitend in de ochtend :
Van : Tourung Le Pass. (5.416 ).
Naar : Muktinath ( 3.700 ).
Met de aardige en fijne Poolse wandelmaatjes wandelen we naar beneden. Het klimmen is voorbij, het dalen is begonnen. Vanaf de Top, waar geen bewolking is, zien we de wolken voor en onder ons. Jawel, we lopen, onbewolkt, boven de wolken ! Indrukwekkend om te ervaren, zo hoog, zo mooi. Natuurlijk maak ik hier speciale foto's van, erg bijzonder.
De afdaling van 1.700 mtr. ! is veelal stijl. In eigen tempo lopen we in 4 uur naar beneden. Ik ben voorzichtig en wil mijn knieën niet overbelasten.
In het begin van de middag komen we gedrieën aan in Muktinath, de bestemming voor vandaag. Dit dorpje ligt in een mooie vallei. We besluiten te lunchen, in de zon op het balkon, van hotel "Bob Marley".
Na de heerlijke lunch, Yak-burger, besluiten we hier te overnachten. Een perfect backpack-hotel, prima kamers en super facaliteiten. Dit voelt als thuis, zeker na 4 dagen met weinig comfort en weinig douchen.
Na de lunch loopt Ilja, niet geheel onverwacht, binnen. Erg leuk om elkaar weer te ontmoeten ! Na de relaxte middag, met een super "hot shower",
Met zijn vieren genieten we van een heerlijk diner in een relaxte lounge-omgeving "Bob Marley".
Dit hotel is zeker een aanrader voor een lang weekendje buitenland !
Omstreeks 21:30 ( wat laat ) kruip ik in mijn slaapzak en gaat het licht uit. Wat een geweldige dag wederom, samen met mijn wandelvrienden.
Ik wens jullie ook een Top-dag.
Welterusten, i did it !
Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
